Nog heel even een email sturen naar een oud collega, moet nog even kunnen.. en terwijl ik dat denk, kijk ik per ongeluk naar de tijdsaanduiding rechts onderin mijn scherm en ik zie tot mijn grote schrik dat mijn volgende afspraak al over een half uur is.
Geen probleem zou je denken, want dat is nog altijd een half uur, maar in datzelfde half uur moet ik mijn agenda voor morgen in orde hebben, de stukken die ik morgen nodig heb nog printen terwijl er geen printer in de buurt is (lees: ik heb geen zin meer om uit te zoeken welke printer er nu dicht bij mijn werkplek staat en dan het nummer op te zoeken in het systeem en deze printer toe te voegen aan het programma ‘my printers’ om vervolgens op de printknop te moeten drukken, op te staan en de fysieke printer moet gaan zoeken) en ik moet nog 2 doosjes wijn in de auto laden, want morgen gaan we een bedrijfsbezoekje brengen en wat is er leuker dan het achterlaten van een klein bedankje bij het ‘jatten van het zoveelste reeds uitgevonden wiel’. Daarnaast moet ik mijn tas nog inpakken, want ik neem mijn laptop en andere spullen altijd mee (stel je voor!!) en deze in de kofferbak gooien omdat ik straks, over dat welbekende half uurtje, inmiddels nog 25 minuten, ergens in een kroegje in Middelburg afscheid ga nemen van een directeur. Hoe vervelend kan het leven zijn. Schiet ineens door mijn gedachten dat ik over een uurtje, uitgedaagd door de huidige tarieven van het openbaar vervoer, ook mijn dochter nog zou ophalen van school, aan de andere kant van de stad. Diep ademhalen en snel afscheid nemen dus.
Het beheer van de agenda van mijn baas lijkt zoveel eenvoudiger: het verzorgen van zijn dagindeling, het printen van zijn mail, het boeken van welke reis dan ook voor welke vergadering waar dan ook ter wereld,zorgen dat de beste man op de juiste plek op het juiste moment aanwezig is, met de juiste spullen en de juiste achtergrondinformatie, waarbij ik aan het eind van de dag gewoon voldaan naar huis ga zonder ook maar 1 moment een haastgevoel te hebben gehad.
Column door Projectsecretaresse Daniella, uit PA.NL Magazine nummer 1 – najaar 2009.
Hee zeg wat een schitterende column… Fris geschreven, en echt wel bijna bangelijk realistisch. Terwijl ik dit las voelde ik zo hard die – zeer herkenbare – spanning opbouwen… tot aan het allerlaatste zinnetje. En dan vloeide-ie zo weg! Beter dan een zen-sessie hoor!
Ik kijk al uit naar haar volgende column.
Groetjes,
xP.
Goed geschreven!
Een erg leuk stuk, wat ik zeker herken!
Wat….een bezige bij???????
Een kei van een collega!
Lieve Daniella,
Wat een heerlijk herkenbaar verhaal. Zo krijg ik vaak mijn deelnemers op
dag-1 van de CiEPtraining.
Op dag-4 (4 tot 6 maanden later) zie ik letterlijk hun groei. Ze stralen rust uit, zijn in control en hebben meer tijd en energie voor dingen die ze werkelijk leuk vinden.
Wat zou ik graag een CiEPtraining mogen geven bij jullie!!!
Liefs,
Bibian
CiEP-coach
06-55 342 243
Meid, superherkenbaar. Je weet de spijker op zijn kop te slaan.
Ga vooral door!
De beste stuurlui staan aan wal! Het is zoveel eenvoudiger je slaafse baas over de hele wereld te sturen en zelf ontspannen zijn dagen en stukken te plannen dan te leven met de verstikkende stress van de eigen activiteiten. Maar zie als de wereld de rollen eens omdraait en we worden geleefd door onze agenda dan is er geen tijd meer om te sturen.
Een kapitein kan niet zonder stuurman, ook al staat die aan de kant. Sterker nog aan de kant is wel zo veilig, want als het schip vergaat heb ja dan altijd de stuurman nog. En die is voor de achterblijvers eigenlijk de spil van het schip.
Kortom, zonder secretaresse geen bedrijf, zonder bedrijf geen baas en zonder baas geen secretaresse.
Prettig om te lezen, dat ze na verloop van tijd allemaal dezelfde wartaal spreken en dat communicatie noemen!
Kortom, zet door zulke colums, het maakt het lezen van de bladen de moeite waard.
Dick
leuk verhaal .. smaakt naar meer, maar ja.. ik ken haar verhalen dan ook first hand 🙂
Kijk, zo’n secretaresse zou ik nu ook willen. Ze maakt het leven van haar baas een stuk makkelijker, met absolute prioriteit. Time-management voor haar baas en voor haarzelf. Zo loopt alles op wieltjes, en lijkt het helemaal vanzelfsprekend.
Top, Dame, absolute top!!
Leuk te lezen dat dit niet alleen bij mij zo gaat!
Wat een heerlijk stukje om te lezen!! Met de nodige humor…en zooooo herkenbaar….ga zo door!!!! Groetjes, Ria
Vreselijk leuk geschreven, zien het zo voor ons
wanneer komt de volgende?
geweldig !! heerlijk leesvoer..
hihi eigenlijk wel grappig, proberen ons in te beelden of je gewoon geen zin om te zoeken naar de printer of dat je soms zodanig gehaast was omdat …
Sigrid & Andries
Een zeer aangename column om te lezen.
Geweldige wijze van schrijven!
Mijn complimenten.
Jerina
Zo te horen is Daniella een druk typetje…vraag is nu hoe ze zonder stress het einde van de dag haalt? Dit vraagt om vervolg. Daniella graag deel II dus.
leuke column Daniella! achter elke goede baas, staat een goede PA!
Hartstikke leuk stukje van Daniëlla.
Ik kijk al uit naar het vervolg.
Zoooo herkenbaar! Kijk vol smart uit naar een nieuw verhaal van je Daan!
Goed gedaan!!
Op naar de volgende….
Hee Daan, Helemaal jou !!! Echt leuk om te lezen.
Succes en ben benieuwd naar het vervolg.
Groetjes
Druk druk druk, leuk stukje heb je geschreven Daan, erg herkenbaar.
Omdat Daniella het niet kan lezen nog maar een keer:
De beste stuurlui staan aan wal! Het is zoveel eenvoudiger je slaafse baas over de hele wereld te sturen en zelf ontspannen zijn dagen en stukken te plannen dan te leven met de verstikkende stress van de eigen activiteiten. Maar zie als de wereld de rollen eens omdraait en we worden geleefd door onze agenda dan is er geen tijd meer om te sturen.
Een kapitein kan niet zonder stuurman, ook al staat die aan de kant. Sterker nog aan de kant is wel zo veilig, want als het schip vergaat heb ja dan altijd de stuurman nog. En die is voor de achterblijvers eigenlijk de spil van het schip.
Kortom, zonder secretaresse geen bedrijf, zonder bedrijf geen baas en zonder baas geen secretaresse.
Prettig om te lezen, dat ze na verloop van tijd allemaal dezelfde wartaal spreken en dat communicatie noemen!
Kortom, zet door zulke colums, het maakt het lezen van de bladen de moeite waard.
Dick
Goede stijl en spanning in de colom welke doet doorlezen tot het einde.
Tevens laat het je nadenken over de werkdruk en de waarde welke een secretaresse heeft in een project.
Oktober is wel met een K administrator laat Daniella ook jullie inzet nalezen!
Leuk zeg! Goed stuk! Hanneke
Daniella,
Harstikke goed! Leuk herkenbaar stukje, is dit nu de eerste in een reeks? en worden deze in een later stadium gebundeld. Tales of the unexpected by a DELTAAN! Ga zo door.
gr
Chris
Ik zoek nog zo’n secretaresse…
Pff, ik raak er van buiten adem! Leuk geschreven!
Heb wel gelachen toen ik zojuist je column las. Leuke manier van schrijven! Overigens ook erg herkenbaar……
Geen haastgevoel ??? Ik kreeg al een haastgevoel bij het lezen…
Leuke column.
Een echte ‘Daan-column’!!! En wederom FANTASTISCH!
leuke column….inmiddels al 6x gelezen
Het is net of ik je hoor praten! Jij bent een van de weinige mensen die zo goed kunnen multitasken, multilevelen en dat ook nog eens full time. Gefeliciteerd met je mooie debuut!
Hai Danielle,
Dank voor jouw reactie op mijn artikel in PA.nl.
Vond het erg leuk om te doen, maar ook mijn complimenten voor jouw artikel. Heel herkenbaar en leuk om te lezen.
Groetjes,
Liane
Hoi Daniella,
Leuk je column! Zo herkenbaar! Ga zo door, ik ben benieuwd naar deel twee!!
Groetjes, Zakia
Komt er binnenkort een vervolg? Hier willen we meer van zien en lezen natuurlijk! Top
Pingback: Column van Daniëlla: Eerste Hulp Bij Opstarten : PA.NL Secretaresse Magazine & Community