Menu
@ work

Anoniem: “Hij stapte vastberaden naar binnen…”

Armanda (37): Een paar maanden geleden gingen we voor een teambuildingsweekend naar de Ardennen. Tijdens het wandelen, mountainbiken en kanoën leer je je collega’s op een hele andere manier kennen. Iedereen is dan toch wat losser, helemaal tijdens het feest de laatste avond. Vooral die ene collega…

Ik werk als secretaresse bij een niet al te groot bedrijf met ongeveer 20 werknemers. Het bedrijf wordt gerund door een echtpaar, dat bijna 7 dagen in de week aan het werk is. Het zijn echte work-a-holics. Zij ging niet mee naar de Ardennen, omdat ze te druk was. Mijn baas Richard was er wel bij.
Ik werk nu ongeveer 3 jaar bij dit bedrijf en kon eigenlijk vanaf het begin af aan al goed met Richard opschieten. Ik had een paar jaar niet gewerkt, omdat ik een man had die genoeg verdiende en daardoor niet hoefde te werken. Ik deed het huishouden en genoot van het leven. Ik kon doen waar ik zin in had: shoppen, naar beautycentra of op bezoek
bij vriendinnen. Hij verdiende dan wel goed, maar was alleen maar aan het werk,mede daardoor is onze relatie uiteindelijk gestrand. We gingen scheiden en ik moest zelf weer op zoek naar een baan. In het begin was ik daardoor wat onzeker, maar Richard gaf mij gelijk al veel complimentjes over het werk dat ik had gedaan. Daardoor vond ik mijn zelfvertrouwen snel weer terug.

Zijn vrouw ging niet mee
Ik werk bij een interieurbouwbedrijf, waar Richard de verkoopafdeling aanstuurt en zijn vrouw Wendy zorgt voor de ontwerpen en de tekeningen. Richard en ik werken heel nauw samen. Ik regel zijn afspraken, neem de telefoon aan, maak contracten en haal heel ouderwets ook koffie voor hem. Richard is een aantrekkelijke man. Met zijn blonde haar, fel blauwe ogen en zijn natuurlijke charme lijkt de verkoop hem van een leien dakje af te gaan. Hij maakt wel eens een grapje over dat we ‘eigenlijk heel goed bij elkaar passen’ en geeft me regelmatig complimentjes over mijn kleding. Onze relatie was toch altijd puur zakelijk. Ik zou nooit in een huwelijk gaan stoken.

Afterparty op mijn hotelkamer
In de Ardennen veranderde alles. We werden met een bus opgehaald en bij toeval kwam ik naast hem te zitten. We hadden tijdens de reis die zo’n 3 uur duurde een leuk gesprek over vanalles en nog wat. Ik kon nog wel goed aan hem merken dat hij ervan baalde dat zijn vrouw Wendy er niet bij was. Hij had haar ook een ontspannend weekendje gegund. Tijdens de activiteiten trokken we niet zoveel met elkaar op, bij toeval zaten we telkens in een ander groepje. Ik had lol met mijn andere collega’s. ’s Avonds hadden we een bourgondisch feest in een middeleeuwse graanschuur. Het begon met lekker eten en daarna kwamen er drankjes en werd er zelfs gedanst. Ik zat bij hem in de buurt en we hadden een gezellig gesprek. Ik merkte op de één of andere manier dat hij op een andere manier naar mij keek. Het leek wel of hij me wilde uitdagen. Ik werd er gewoon verlegen van! Als de anderen het maar niet doorhadden! Door de alcohol denk ik niet dat iedereen nog zo scherp was, dus ik ging er voorzichtig op in.

Op weg naar de kasteelboerderij waar we gingen overnachten stelde ik in een dolle bui voor om een afterparty te houden op mijn kamer. Ongeveer de helft was moe en ging slapen, maar de andere helft ging mee. Na nog een drankje te hebben gedaan besloten mijn collega’s te gaan slapen. Richard die nog steeds helemaal vol van mij leek te zijn ging ook terug naar zijn eigen kamer. Met een knipoog verliet hij mijn kamer.

Geklop op de deur
Ik zat op bed en stuurde een vriendin nog even een smsje om te vertellen dat ik een leuke avond had gehad. Toen ik net het licht uit deed om te gaan slapen hoorde ik ineens zacht getik op mijn deur. Wie was dat? Richard? Was Richard teruggekomen? Nee, dat kon toch niet! Aarzelend liep ik naar de deur en er werd nog een keer geklopt. ‘Wie is daar?’ zei ik. ‘Ik ben het’, zei de warme stem van Richard. Snel wierp ik nog een blik in de spiegel en vervolgens maakte ik voorzichtig de deur open. Hij stapte vastberaden naar binnen, sloot de deur en begon me vurig te zoenen. Ik wist niet wat me overkwam! Hij duwde me richting het bed en wat er verder gebeurde dat kun je wel raden…. Alles was perfect en dat er zo’n mooi lichaam onder dat overhemd van hem zou zitten, dat had ik niet eens verwacht. Met mijn hoofd in de wolken viel ik tegen hem aan in slaap. Om 6 uur stond hij op en haastte zich naar zijn eigen kamer. Het enige wat hij zei was: ‘Hier droom ik al van sinds de eerste dag dat ik je zag’.

The morning after
Om 8 uur werden we aan de ontbijttafel verwacht. Ik durfde haast niet naar beneden te lopen. Ik was zo bang dat iemand het wist of dat ze het aan ons zouden merken. Ineens voelde ik me zo onzeker. Van de ene kant liep ik nog met mijn hoofd in de wolken maar van de andere kant vroeg ik me af wat ik in hemelsnaam had gedaan! Richard zat aan de andere kant van de ontbijttafel en ik durfde hem niet aan te kijken. Verder probeerde ik maar zo normaal mogelijk te praten met mijn collega’s. Ik geloof dat niemand iets doorhad. Later werd ik helemaal gek van allerlei vragen die er door mijn hoofd spookten. Wat als Wendy erachter komt? Wat als iedereen een hekel aan mij heeft omdat hij is vreemdgegaan met mij? Moet ik ontslag nemen? Zou hij er zelf geen spijt van hebben? Die ochtend gingen we mountainbiken. Ik heb hem toen maar ontweken. De terugweg in de bus ben ik naast een andere collega gaan zitten. Hij heeft er nooit meer iets over gezegd. De eerste paar dagen hing er nog een wat gespannen sfeer tussen ons tijdens het werk. Die ebde langzaam weg. Nu gaan we weer normaal met elkaar om, alsof er nooit iets is gebeurd. Ik ben gelukkig ook niet verliefd op hem geworden en wil mijn baan ook gewoon behouden. Het is ons geheimpje. Dat is beter zo.

Uit PA.NL Magazine 3 – mei 2010